Historia Szkoły

Lekcja Historii

Krótki opis naszej szkoły

Liceum w Łobżenicy powstało w 1948 roku z inicjatywy pana Hieronima Jaworskiego – kierownika szkoły podstawowej oraz pana Leona Nowakowskiego – ówczesnego burmistrza Łobżenicy oraz dzięki staraniom Rady Miejskiej i poparciu Rady Powiatowej w Wyrzysku. Latem przedstawiciele władz – pan Leon Nowakowski, pan Heliodor Słowiński oraz mecenas mgr Paweł Gryziecki udali się w tej sprawie do Ministerstwa Oświaty. Po wielu zabiegach uzyskano zgodę na utworzenie w naszym mieście drugiej w powiecie wyrzyskim – po gimnazjum nakielskim – szkoły średniej ogólnokształcącej. Początkowo na siedzibę Liceum przewidziano budynki, w których w przeszłości znajdował się Sąd Grodzki , a dzisiaj jest Państwowy Młodzieżowy Ośrodek Wychowawczy. Jednak zabiegi o ten obiekt w Ministerstwie Sprawiedliwości nie dały rezultatu. Wówczas władze miejskie po przeniesieniu magistratu do byłej „pastorówki”, czyli plebanii poewangelickiej, przekazały nowo powstałej „uczelni” dotychczasowy gmach urzędu przy ul. Złotowskiej. Budynek ten został wzniesiony w końcu XIX wieku dla instytutu kształcenia nauczycieli tzw. „preparantki”. W latach dwudziestych znajdowała się w nim Szkoła Wydziałowa , która wkrótce w skutek trudności finansowych ulega likwidacji.

W tym gmachu, po licznych remontach i rozbudowach istnieje nasze Liceum od roku szkolnego 1949/50 do dzisiaj.

Początki istnienia szkoły, podobnie jak i innych instytucji w tym czasie, były bardzo trudne. Brakowało bowiem podstawowego wyposażenia, podręczników, lektur, pomocy naukowych. Z czasem jednak, dzięki pomocy władz miasta Łobżenicy i osób prywatnych oraz współpracy z okolicznymi zakładami pracy, poprawiono bazę dydaktyczną. Zakupiono pomoce naukowe na lekcje biologii, geografii, zaczęto gromadzić książki do biblioteki (ok. 1400 woluminów), sprzęt sportowy oraz otwarto świetlicę. W roku 1950 zradiofonizowano wszystkie pomieszczenia dydaktyczne, a w 1951 roku funkcjonował jeden z najlepiej wyposażonych gabinetów chemicznych w województwie. Trudności sprawiało zatrudnienie wykwalifikowanej kadry nauczycielskiej, ale podobne problemy przeżywały inne szkoły średnie. I tak np. w roku szkolnym 1948/49 nikt nie posiadał uprawnień do nauczania w liceum, w latach 1951/52 – miało je trzech nauczycieli, a w 1963/64 r. już jedenastu. Rok 1952 był bardzo ważny w życiu liceum, ponieważ odbyła się pierwsza matura. Wydarzenie to stało się bardzo ważne dla szkoły i łobżenickiego środowiska. Świadectwo dojrzałości otrzymało wówczas 18 abiturientów. Z roku na rok rosła liczba uczniów, tworzono klasy profilowane, działały kółka zainteresowań, sklepik. Skromna baza lokalowa w początkach była stale rozbudowywana. I tak w latach 1957 – 1959 powstało nowe skrzydło szkoły, a na początku 1960 rozpoczęto budowę sali gimnastycznej. W następnych latach dzięki staraniom ówczesnego dyrektora mgr Pawła Szczuki wzniesiono drugie piętro na nowym skrzydle budynku liceum, wybudowano garaż. W latach siedemdziesiątych wzniesiono dwupiętrowe skrzydło łączące salę gimnastyczną i pracownię techniczną z pozostałymi budynkami. Pod koniec lat dziewięćdziesiątych garaż zaadaptowano na małą salę gimnastyczną. W tej formie szkoła istnieje do dziś.

W roku szkolnym 1962/63 szkole nadano imię Tadeusza Kościuszki oraz przyznano sztandar. Do liceum dojeżdża młodzież z różnych miejscowości. Dlatego w latach 1949/50 powstał internat. Początkowo były to tylko dwa pokoje na poddaszu budynku liceum, a od 1951 roku – budynek przy ulicy Waryńskiego (obecnie Złotowska) oraz od 1958 r. zaadaptowano strych budynku szkoły podstawowej. Tak więc młodzież miała zapewnione warunki mieszkaniowe, wyżywienie i całodobową opiekę. Internat istniał do 31 stycznia 1993. Przez wiele lat funkcjonowała również stołówka dla uczniów i nauczycieli przy ulicy Złotowskiej.

W czasie funkcjonowania liceum, też w skutek zmian zachodzących w polskiej oświacie, zmieniały się przedmioty nauczania. W pierwszym roku młodzież uczyła się jednego języka obcego, a już w drugim trzech – j. rosyjskiego, j. łacińskiego i j. francuskiego. W roku szkolnym 1950/1951, gdy odeszli romanistka i łacinnik, wprowadzono język niemiecki. Liceum nawiązało współpracę z Korpusem Pokoju. W latach 1997/1998 i 1998/1999 pracował w szkole Aaron Ramsey z USA ze stanu Oregon, a W LATACH 1999/2000 i 2000/2001Dara Collins, którzy dwa lata prowadzili zajęcia z konwersacji z języka angielskiego. Równocześnie uczyli się języka polskiego, którym pod koniec pobytu władali w sposób doskonały zarówno w mowie, jak i piśmie.

Nasza placówka przechodziła reorganizację, ale najdłużej istniała jako liceum – od roku 1949 do 31 sierpnia 1999 roku – Liceum Ogólnokształcące im. T. Kościuszki. Od 1 września 1999 r. do 31 sierpnia 2002 r. Liceum Ogólnokształcące zostało przekształcone w Zespół Szkół, w skład którego weszły: liceum ogólnokształcące, liceum zawodowe, liceum techniczne liceum handlowe oraz liceum ekonomiczne dla dorosłych.

Jakie szkoły funkcjonowały w naszej placówce?

Otóż były to:

  • od roku szkolnego 1998/1999 czteroletnie liceum zawodowe w zawodzie pracownik administracyjno-biurowy,
  • od roku szkolnego 1999/2000 istniało czteroletnie liceum handlowe, którego ostatni absolwenci opuścili szkołę w 2005 roku,
  • od roku szkolnego 2000/2001 do 2004 funkcjonowało czteroletnie liceum techniczne,
  • od roku szkolnego 2002/2003 do 2006 (czyli tylko trzy lata) istniało liceum profilowane o profilu zarządzanie informacją.

Do dzisiaj szkoła nosi nazwę Zespół Szkół.

W liceum ogólnokształcącym uczniowie realizują zagadnienia podstawy programowej w zakresie podstawowym i rozszerzonym.

W tym czasie w budynku szkoły było:

  • 17 sal lekcyjnych,
  • biblioteka z czytelnią i centrum informatycznym (złożona z dwóch pomieszczeń),
  • klasy ze stałym łączem internetowym,
  • aula,
  • dwie sale gimnastyczne z zapleczem,
  • siłownia.

Liczba pomieszczeń umożliwia nauczanie na jedną zmianę. Ponadto przy budynku znajduje się obszerny dziedziniec, a za kompleksem jest duże boisko szkolne z bieżnią i skocznią oraz parking.

W szkole każdego roku prowadzone były remonty i modernizacje np. sukcesywna wymiana okien, adaptacja garażu na salę do ćwiczeń korekcyjnych i gimnastycznych, adaptację pomieszczenia magazynu na siłownię. Największa inwestycja została sfinansowana przez Starostwo Powiatowe w Pile. 10 sierpnia 2007 r. rozpoczęła się długo oczekiwana inwestycja termomodernizacji budynku.

W naszej szkole działa nowoczesne Centrum Multimedialne oraz biblioteka.

Warunki funkcjonowania liceum poprawiały się dzięki wysiłkowi wszystkich pracowników: nauczycieli, personelu obsługi i administracji, a przede wszystkim jego dyrektorów. Dyrektorzy szkoły: od roku 1948 funkcję tę pełnił pan Hieronim Jaworski, w 1949 r. mgr Stefan Zygmunt Lewandowski, od 1950 r. przez około 25 lat – mgr Paweł Szczuka, w latach 1973 – 1979 mgr Jan Balicki, w latach 1979 – 1991 -mgr Adela Jasiecka, w latach 1991 – 2005 mgr Jan Lenartowicz, w latach 2005 – 2016 pani mgr Lucyna Góra-Mrotek, a obecnie pani mgr Mariola Nosek.